2014: Educatieproject bij Hete Peper
Hete Peper (2015)
In het jaar waarin Indonesië 70 jaar onafhankelijk was, speelde Het Volksoperahuis Hete Peper: een muziektheatervoorstelling over de koloniale verbinding tussen Indonesië en Nederland, gespeeld door Nederlandse én Indonesische spelers. Gekoppeld aan deze bijzondere voorstelling boden wij een inhoudelijke en praktische workshop aan. Op toegankelijke wijze bood Hete Peper zo een vakoverstijgend verhaal over de maatschappij, geschiedenis en kunst.
Workshop
In de workshop nam Het Volksoperahuis de leerlingen door middel van een live Wajang spel mee de geschiedenis in. Met het verhaal van Poncke Princen als uitgangspunt kregen de leerlingen een beeld van de historische verbinding tussen Indonesië en Nederland. Elementen als de kolonisatie, bezetting van Japan en de Bersiap periode werden benoemd. Vervolgens gingen de leerlingen met elkaar in gesprek over de dilemma’s van Poncke Princen. Ten slotte verplaatsten we de focus naar Wajang als kunstvorm. De leerlingen werden uitgedaagd om in kleinere groepen een eigen schaduwspel te maken op basis van een tekst uit de voorstelling, met het door ons meegenomen materiaal. Aan het einde van de workshop kropen ze in de rol van de poppenspeler en presenteerden ze achter een echt Wajang scherm de verhalen aan elkaar op theatrale wijze.
Deze workshop is ontwikkeld en werd gegeven door Rop Severien en Linda Bosch. Rop Severien is dalang (wayang speler) in Hete Peper, indo, professioneel poppenspeler/acteur sinds 1985 en speelde o.a. bij Dogtroep, Huis a/d Amstel, de Lunatics, Sonnevanck en theater Terra. Hij gaf aldaar eveneens educatieworkshops op basis-en middelbare scholen. Linda Bosch is afgestudeerd theaterdocent van de AHK.
Leerlingen aan het werk tijdens workshop Hete Peper:
2013: Educatieproject bij Tambú, a Freedom Song
In 2013, het jaar waarin 150 jaar afschaffing slavernij werd herdacht, speelde Het Volksoperahuis een muziektheatervoorstelling met Nederlandse en Curaçaose spelers. Met daaraan gekoppeld een inhoudelijke en praktische workshop. Op deze manier boden wij middelbare scholieren op toegankelijke wijze een combinatie van kunst, geschiedenis en maatschappij.
Tambú, a Freedom Song was één van de grote theaterhits van Oerol 2012. De Curaçaose Albert Schoobaar en Nederlandse Kees Scholten spelen de halfbroers Johnny en Lorenzo. De één is hosselaar in Willemstad, de ander atleet in Rotterdam. Ze ontmoeten elkaar na jaren op de begrafenis van hun vader en erven zijn tambú, een oude slaventrommel. Dan ontbrandt de strijd over hun afkomst, ambities en identiteit. Curaçaose muzikanten, acteurs en zangeressen vertellen samen met de vaste kern van het Volksoperahuis dit ontroerend én kritisch verhaal over het gedeelde verleden van Nederland en Curaçao.
Workshop voor scholieren
In de workshop nam tambú speler Ompi Tio met behulp van Curaçaose muziekinstrumenten de leerlingen in vogelvlucht mee door de geschiedenis van Curaçao en Nederland. Hierbij lag de nadruk op het slavernijverleden en op de manier waarop de twee landen daardoor nu nog aan elkaar verbonden zijn. Vervolgens gingen de leerlingen aan de hand van een aantal stellingen met elkaar in gesprek over de dilemma’s uit de voorstelling. Daarna daagden we de leerlingen uit om een eigen freedom song te schrijven, geïnspireerd op het verhaal van Lorenzo en Johnny en de muziek uit de voorstelling.
Arjen van Prooijen (docent en kunstcoördinator van het Bonnefantencollege in Maastricht) over Tambú, a Freedom Song, voorstelling in 2013: “Wat een leuke sfeervolle voorstelling. Mijn leerlingen vonden het echt geweldig. Enkele leerlingen zeiden dat ze dit de beste voorstelling vonden die ze ooit gezien hebben. Ze waren allemaal zeer enthousiast. Zeker is deze voorstelling zeer geschikt voor scholieren. Een toegankelijk verhaal op originele wijze verteld. Ook theatraal viel er veel te genieten. Een leerling zei: “Ik wou dat alle opera’s er zo uit zouden zien.”
Ria van Steur van het Haarlem college over de workshop bij Tambú, a Freedom Song, voorstelling in 2013: “We hebben een geweldige avond gehad. Leerlingen gaven voor workshop + voorstelling een 10+.”… “Op het eind van de voorstelling, na het applaus toen de musici gingen spelen, stonden twee leerlingen op, wandelden van rij 3 rustig naar het podium, sprongen er op en stonden prachtig te dansen. Bijna de hele klas ging toen ook het podium op en stond te dansen. Het leuke was dat het publiek niet vertrok maar mee stond te klappen. We waren allemaal enthousiast. Aan ons hebben jullie in ieder geval dankbare toneelgangers overgehouden!”
